Ανείπωτη είναι η τραγωδία στα διεθνή ύδατα της Μεσογείου ανοιχτά της Πύλου. Η σκέψη όλων είναι στους εκατοντάδες συνανθρώπους μας που βρήκαν φρικτό θάνατο στη θάλασσα αναζητώντας μια καλύτερη ζωή, στις οικογένειές τους και στους διασωθέντες.
Δεν είναι η πρώτη φορά που συνάνθρωποι μας από χώρες που μαστίζονται από τη φτώχεια, την πείνα και τον πόλεμο στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν από την ανέχεια και να σώσουν τη ζωή τους, πέφτουν θύματα της αναλγησίας και της εκμετάλλευσης των σύγχρονων δουλεμπόρων.
Υγρός τάφος έχει γίνει η Μεσόγειος για δεκάδες συνανθρώπους μας αλλά είναι η πρώτη φορά που θρηνούμε τόσες εκατοντάδες νεκρούς μαζικά.
Σήμερα είναι ημέρα πένθους κι αλληλεγγύης στο συνάνθρωπό μας, σε κάθε άνδρα, γυναίκα και παιδί που χάθηκε στο πιο βαθύ σημείο της Μεσογείου.
Είναι όμως και ημέρα ανάληψης ευθυνών, στο μερίδιο που αναλογεί στον καθένα, για τη συντονισμένη επίλυση του προσφυγικού – μεταναστευτικού προβλήματος που διαρκώς επιδεινώνεται, στο πλαίσιο μιας ενιαίας και συντονισμένης ευρωπαϊκής πολιτικής, για να μη μείνουμε στα ευχολόγια και στις λεκτικές εκδηλώσεις συμπαράστασης.
ΠΗΓΗ: iliaweb.gr